วันเสาร์ที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2557

[บันทึกไม่ประจำวันของTDwnD] การเอาจริงครั้งแรกกับการเขียนเรื่องสั้น

นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ได้วาดการ์ตูนแบบเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ ที่จริงก็เขียนเนมไว้บ้างแล้ว(เป็นซี่รี่ห์ยาวเหยียด เขียนตอนจบไว้แล้วด้วย ทั้งๆที่แค่อยากจะเอาไว้เขียนลองมือเฉยๆ =w='a) แต่เราอยากจะลองเขียนเรื่องสั้นจริงๆดูบ้าง และพอได้ดูบาคุมัง เราก็เกิดอยากเขียนเรื่องสั้นดูบ้างซักครั้งค่ะ และก็เรียนรู้หลักการไปพร้อมกันในเรื่องด้วย



พอได้ลงมือทำเป็นจริงเป็นจังแล้ว เราก็รู้เลยค่ะว่ามันไม่ง่ายเลย มันไม่เหมือนตอนที่วาดรูปเล่นๆ แต่มันต้องทำเป็นเรื่องเป็นราวเลยค่ะ ทั้งฉาก ทั้งหน้าตัวละครที่ต้องรับกับสถานการณ์ ทั้งมูฟเมนท์ที่ต้องทำให้คนอ่านเกิดความรู้สึกร่วม และการใส่มุขบางจุดที่เอาไว้คลายความเครียดของคนอ่านเป็นบางครั้ง ถ้าจะเอาทั้งหมดนี่มาใส่รวมกันลงไปในแต่ละหน้าก็ถือว่ายากมากเลยค่ะ แต่ก็อยากลองทำดูซักครั้งค่ะ ไม่ว่ามันจะออกมาดีหรือไม่ก็ตาม



แต่ปัญหาใหญ่สุดของเรื่องสั้นเรื่องนี้คือชื่อตัวละครนี่แหละค่ะ แต่คิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร เพราะชื่อทุกคนมันลงตัวอยู่แล้ว และยังไงก็ต้องลองมือกันก่อน จะได้รู้ว่าตรงไหนที่ต้องปรับ เหมือนนกนั่นแหละค่ะ คงไม่มีนกที่ไหนบินเก่งมาตั้งแต่แรกเลยโดยที่ไม่เคยตกมาก่อน (พูดแล้วนึกถึงเรื่องสั้นสมัย2012) ตอนนั้นทำไปตามใจอยากอย่างเดียวเลยค่ะ (555) แต่ก็ตามคติที่เราตั้งกันไว้ [The one who never fail is the one who never do anything] "นกที่ไม่เคยตกจากฟ้าคือนกที่ไม่เคยออกบิน" ดังนั้นช่วงนี้เลยเงียบๆกันไปเพราะพยายามเก็บตัวเขียนการ์ตูนกันค่ะ :3



เพลงประกอบค่ะ ไม่รู้เพราะอะไรถึงติดใจเพลงนี้มาก

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น